Ile razy mieliśmy te uczucie – skończyliśmy syty obiad, czujemy się pełni i ciężko się nam wygrzebać z krzesła, a tu nagle na stole pojawia się pyszny deserek. I co wtedy sie dzieje? Nagle uczucie sytości szybko znika. Nadal mamy chęć na skosztowanie pyszności i ciężko  powiedzieć NIE.  STOP opanuj się, ta chwila przyjemności zalegnie na tygodnie w twoim organizmie, nie mówiąc już o spustoszeniu jakie wywoła na dluższą metę.

Skąd zatem to błędne kolo? Jakim sposobem taki mały pączuszek, serniczek czy mafinka może przejąc nad nami kontrolę. Wydaję się to całkowicie absurdalne. Jak podkresla dr Paul J, Kenny z Scripps Research Institute na Florydzie na łamach magazynu Scientific American – „Niektóre apetyczne dania zawierające dużo cukrów tak mocno wpływają na ośrodek mózgu odpowiedzialny za łaknienie, że przezwyciężają działanie hormonów hamujących apetyt”.

Nauka nie milczy w tej sprawie, wręcz przeciwnie, badania nawołują ludzi do przebudzenia.

Trzeba spojrzec prawdzie w oczy – jesteśmy wszyscy Cukromanami, ofiarami białego proszku. Z tego uzaleznienia trzeba zacząc się leczyć.

Prof. Serge Ahmed, neurobiolog z uniwersytetu w Bordeaux i jeden z największych na świecie ekspertów w zakresie uzależnień od narkotyków apeluje, że cukier działa jak narkotyk. Opinie tę opiera na ekperymencie przeprowadzonym na myszach w którym wykazuje silne możliwości uzależnienia tych zwierzat od cukru.

Profesor podawał szczurom w dwoch miseczkach wodę z cukrem i kokainę. Badania mówią same za siebie – aż 94 proc zwierząt wybierało słodzoną wodę, a tylko 6 proc. narkotyk. Warto tu podkreślić, że nawet szczury, które wcześniej dostawały kokainę w ogromnej większości wybrały cukier zamiast narkotyku.

Podobny eksperyment został przeprowadzony przez Bart Hoebel, psychologa z Princeton University, który podawał cukier i kokainę zwierzetom w dwóch dozownikach. W fazie początkowej zwierzęta naciskały jednokrotnie dźwignię, by otrzymać wybraną substancję. W momencie, gdy szczury ponownie chciały wybrać substancję  musiały nacisnąć dźwignię dwa razy, a potem trzy razy itd. Jak pokazuje eksperyment dźwignia dająca dostęp do kokainy była przyciskana średnio dwa razy, a ta od cukru UWAGA – nawet kilkadziesiąt razy !!! Az 85 proc. zwierząt zawsze wybierało cukier. W momencie odstawienia wody z cukrem szury zachowywały się jak narkomani i obserowano u nich efekty odstawienie „narkotyku” czyli były rozdrażnione, nerwowo poruszały się po klatce i obwąchiwały wszystkie jej zakamarki, najwyraźniej czegoś szukając. Aby otrzymać kolejną „dawkę” były gotowe na wszystko, nawet bolesne elektrowstrząsy. Prof. Hoebel podkreśla, że psychika człowieka pod wieloma względami przypomina psychikę tych zwierząt. Nie musimy co prawda poddawać się elektorowstrzom, ale często nie zdajemy sobie sprawy jak bardzo cukier kontroluje nasze zachowanie.

Po  zjedzeniu czegoś słodkiego w organizmie zachodzą przemiany które prowadzą do zwiększenia stężenia serotoniny i pobudzenia w mózgu układu “nagrody”, ośrodka odpowiedzialnego za powstawanie uczucia przyjemności. A kto nie chce być cały czas na tzw. Haju. Uwielbiamy przecież kiedy endorfiny – hormony szczęścia i zadowolenia szaleją w naszym organizmie. Czujemy się szcześliwi, niestety tylko przez chwilę.

Zatem zastanów się czy warto.